Czas mija a ja nadal myślę i tęsknie. Albo mi się zdaje albo serio mi na tym zależy tylko szkoda, że ja jestem w stanie za to zamordować a oni nie są w stanie napisać co u mnie...I teraz zobacz. Obiecywałeś, że nie zostawisz i co? Czas nam pokazał kto jest kim. Twoje ostatnie spojrzenie było inne. Może tęsknisz? Może ci mnie brakuje? Skąd mam to wiedzieć skoro nawet nie piszesz.. Cofnijmy się o parę miesięcy do tyłu.... "jesteście jak rodzeństwo", "takiej przyjaźni świat nie widział". Wycieczki rowerowe... te leżenie na trawie i śmiech z byle powodu. Wspólne wakacje. Jak byłam mała zawsze chciałam mieć siostrę bliźniaczkę, wspólne wędrówki do szkoły. Wspólne zabawy lalkami. Przecież ty byś mnie nigdy nie zostawiała. Taka przyjaciółka na zawsze. Wspomnienia spychane na margines świadomości; przyduszone głazem, spętane i przywiązane do kowadła, byleby nie zdołały wydostać się na powierzchnię i dopłynąć do statku zrozumienia. I teraz z pewnością mogę powiedzieć, że nie ma większej dziury w sercu, niż ta po stracie przyjaciela. Więc człowieku! Jeżeli masz taką osobę i jest z tobą długo i możesz na niej polegać to za wszelką cenę nie pozwól jej odejść bo już nigdy nie wróci a jak wróci to już nie taka sama...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz